من نیمه جان ز داغ تو در این سفر شدم

برخیز و بین چگونه خمیده کمر شدم

یک اربعین گذشته و من آب رفته ام

یک اربعین گذشته و من پیرتر شدم

من زینبم بگو که مرا می شناسی ام

من زینبم اگر چه کمی مختصر شدم

آن زینبم که بی تو نکردم شبی سحر

چون شمع ، آب ، بی تو به شام و سحر شدم

سنگین ترین مصیبتم این بود بعد تو

با قاتلان سنگ دلت همسفر شدم

در ره که نیزه ی سرت از حرکت ایستاد

از مردن دو طفل دگر با خبر شدم

از کوچه های شام چه گویم برای تو

آماج سنگ و طعنه ی هر رهگذر شدم

هر جا که تازیانه به اطفال می زدند

با یاد مادرم تن شان را سپر شدم